بررسی و بهبود آستانه تصمیم در سنجش طیف مبتنی بر مقادیر ویژه برای شبکه های رادیوشناختی

با نگاهی به جداول تخصیص فرکانسی می توان فهمید که تقریبا تمام بخش های قابل استفاده طیف فرکانسی به کاربردهای خاص اختصاص یافته و در ظاهر با نوعی کمیابی پهنای باند مواجه هستیم، در حالی که اگر طیف فرکانسی مورد استفاده را مرورکنیم، متوجه می شویم که برخی از قسمت های طیف در اغلب اوقات تقریبا بدون استفاده هستند که در این شرایط استفاده فرصت طلبانه از باندهای فرکانسی خالی ضروری به نظر می رسد. برای استفاده ی بهینه از طیف فرکانسی، محققان مخابرات، رادیوهایی هوشمند که به رادیو شناختی معروف هستند را ارائه کرده اند. در شبکه های رادیو شناختی، سنجش طیف بخش مهمی برای استخراج حفره های طیفی برای سیستم ثانویه است. در این تحقیق رادیو هوشمند را معرفی کرده و چالش های موجود در آن را توضیح می دهیم و سپس به روش های مختلف حس گری و تحلیل عملکرد آنها می پردازیم. به روش هایی که نیاز به آگاهی در مورد مشخصات سیگنال دریافتی ندارند، روش های کور سنجش طیف می گوییم. روش هایی مانند svd به صورت مشارکتی باعث بهبود عملکرد روش سنجش مبتنی برمقادیر ویژه می گردد که در این تحقیق به بررسی آن پرداخته ایم. در شبیه سازی ها با مقایسه ی روش های معمول و روش ارائه شده، کارآیی این روش نیز مورد بررسی قرار داده شده است. نتایج نشان می دهد که این روش در مقایسه با سایر روش ها در حالتی که کانال دارای محوشدگی باشد و همچنین تداخل نیز وجود داشته باشد، از عملکرد بهتری برخوردار می باشد.